Vojvodina je visoko razvijeni poljoprivredni rejon u Srbiji i
Jugoslavije, njena žitnica, sa potencijalima i proizvodnjom iznad
domaćih potreba. Poljoprivredno zemljište predstavlja jedan od osnovnih
oblika prirodnog bogatstva ovog područja. Takode, veličina, struktura i
osnovna svojstva zemljišta predstavljaju performansu za život, za obim
i strukturu i kvalitet proizvodnje.

Poljoprivredna proizvodnja Vojvodine raspolaže sa oko 1.586 hiljada
hektara oranica i bašta, preko 17 hiljada hektara voćnjaka, preko 12
hiljada hektara vinograda i preko 34 hiljade hektara livada. To čini
34% jugoslovenskih i 35% srpskih obradivih površina. U proseku to je
0,82 hektara po stanovniku obradivog odnosno 0,89 poljoprivrednog
zemljišta, što je znatno više nego u Republici Srbiji, gde su
odgovarajuće vrednosti 0,47 odnosno 0,57 hektara. Vojvodina je u
periodu 1993-1997. godine u proseku proizvela 2.300 kg žita po
stanovniku, ili 2,7 puta više nego u celoj Republici. Takođe, proizvela
je 84 kilograma mesa i 143 litre mleka i 249 komada jaja po stanovniku.
To pokazuje da je proizvodnja mesa i jaja po stanovniku viša za oko
64%, odnosno oko 53%, a proizvodnja mleka po stanovniku manja za 19%.

U Vojvodini poljoprivredno zemljište, oko 585 hiljada hektara, obrađuju
poljoprivredna preduzeća, zadruge 92 hiljade a 1.116 hiljada hektara
individualna gazdinstva. To predstavlja oko 52% poljoprivrednog
zemljišta preduzeća, 68% zemljoradničkih zadruga i oko jedne četvrtine
poljoprivrednog zemljišta kojim raspolažu individualni poljoprivredni
proizvođači u Republici.

Vojvođanska sela u velikoj meri su opremljena poljoprivrednom
mehanizacijom. Ukupan broj traktora 1995. godine iznosio je 110.710, s
tim što je društveni sektor raspolagao sa 10.327. Raspolaže se sa oko
24 hiljade motokultivatora, isto toliko berača kukuruza, koji uglavnom
pripadaju individualnim poljoprivrednim proizvođačima. U upotrebi je
8.035 kombajna, s tim što je na raspolaganju 7.042 za strna žita. Veći
broj kombajna je u vlasništvu individualnih poljoprivrednih proizvođača
(4.748). Na jedan traktor u Vojvodini dolazi oko 15 hektara obradive
površine, a u celoj Srbiji oko 11 ha. Poljoprivreda raspolaže sa 103
hiljade plugova, 115 hiljada prikolica, 41 hiljadom sejalica, 45
hiljada rasipača mineralnog đubriva, 13 hiljada kosačica, 42 hiljade
tanjirača, 56 hiljada drljača, itd.

Poslednjih godina potrošnja mineralnih đubriva u Vojvodini smanjena je
na samo jednu četvrtinu korišćenja ranijih godina. Tako je 1984. godine
potrošnja mineralnih đubriva po hektaru obradive površine iznosila
gotovo 500 kilograma, a danas je svedena na 59 ili 82 kilograma na
društvenom sektoru. Vojvodina je u 1986. godini potrošila 806 hiljada
tona (preduzeća i zadruge 384 hiljade tona) mineralnih đubriva, a 1996.
godine svega 214 hiljada tona (preduzeća i zadruge 166 hiljada tona).

U Vojvodini je izgrađeno oko 150.000 ha sistema za navodnjavanje, od
toga je u funkciji oko 120.000 ha. Navodnjavanjem je obuhvaćeno svega
7,37% (od 120.000 ha) obradivih površina, što se smatra neiskorišćenom
šansom za povećanje proizvodnje, jer je poznato da područje Vojvodine
nema dovoljno padavina.

Obim poljoprivredne proizvodnje (baza O 1954-1963=100) u 1997. godini
veći je za 2,09 puta, čemu je doprinelo stočarstvo čiji je rast 1,47
puta i vinogradarstvo koje je poraslo samo 0,94 puta u odnosu na bazni
period. Biljna proizvodnja je uvećana 2,34, ratarska 2,48, voćarska
2,37 puta.

U Vojvodini se, zahvaljujući ovakvom razvoju poljoprivrede, postižu
visoki prinosi poljoprivrednih proizvoda. Najveći prosečni prinos
pšenice, od 5.614 kg po hektaru, ostvaren je 1988. godine, na
požnjevenoj površini od 371 hiljade hektara, s tim što je ukupno
ostvarena proizvodnja 2.085 hiljada tona. Veća apsolutna proizvodnja
ostvarena je 1991. i iznosila je 2.311 hiljada tona, sa 423 hiljade
hektara požnjevene površine i prosečnim prinosom od 5.459 kg po
hektaru. Najveći prosečni prinos kukuruza ostvaren je 1986. godine, od
6.991 kg po hektaru, na oko 737 hiljada hektara požnjevene površine i
ukupnom proizvodnjom od 5.151 hiljada tona. To je ujedno i maksimalna
apsolutna proizvodnja svih vremena u Vojvodini.

Šećerna repa, suncokret i soja veoma su značajne industrijske kulture
koje omogućavaju proizvodnju šecera, ulja, margarina i drugih
proizvoda, kao i repinih rezanaca, sojine i suncokretove sačme. U 1997.
godini proizvedeno je 1,81 milion tona šecerne repe, na 48,6 hiljada
hektara, uz prosečan prinos od 37.250 kg po hektaru. Ranije je gajena
na preko 90 hiljada hektara, uz prosečne prinose između 40 i 50 hiljada
kilograma i proizvodnju duplo veću od sadašnje. Znatno je veća
zastupljenost suncokreta u setvi, između 140-190 hiljada hektara, sa
prosečnim prinosom od 1.600 do 2.300 kg po hektaru, i proizvodnjom od
preko 230 hiljada tona. Soja je sve zastupljenija u proizvodnji, sa
prosečnim prinosom i do 2.500 kg po hektaru i proizvodnjom između
68-160 hiljada tona. Proizvodi se oko 300 miliona litara mleka, 500-600
miliona komada jaja i između 160-215 hiljada tona mesa.

Veliki poljoprivredni potencijal Vojvodine je osnova na kojoj se
razvila prerađivačka industrija, u prvom redu prehrambena industrija
ali i, petrohemijska i, uopšte, hemijska industrija, zatim
metaloprerađivačka i industrija građevinskog materijala kao i druge o
kojima je je napred bilo reči.

Prehrambena industrija u Vojvodini jedna je od najstarijih grana
industrije. Bogata sirovinska osnova, kao i značajna izdvajanja društva
za razvoj prerađivačkih kapaciteta i razvoj i primenu nauke u ovoj
oblasti, i praćenja dostignuća u svetu na području prehrambene
tehnologije, dostignut je visok stepen razvoja prehrambene industrije,
kako po obimu tako i po strukturi prerađivačkih kapaciteta.

Proizvodna orjentacija prehrambene industrije usmerena je na više
stepene prerade i proizvodnju visokovrednih proizvoda, proširivanju
asortimana i osvajanju novih proizvoda namenjenih domaćem trzištu i
izvozu.

Danas, vojvođansku prerambenu industriju čine:

          o 66
žitomlinskih preduzeća
          o 14 fabrika za
preradu povrća i voća
          o 11
industrijskih klanica
          o 15
industrijskih mlekara
          o 11 šećerana
          o 13 fabrika
konditorskih proizvoda (kakao proizvodi, bombone, vafl keks i
industrijski kolači)
          o 6 fabrika za
preradu ulja
          o 3 fabrike za
preradu kukuruza
          o 3 fabrike za
preradu lekovitog bilja i proizvodnju začina
          o 6 fabrika za
proizvodnju piva
          o 3 fabrike za
proizvodnju slada
          o 50 fabrika za
proizvodnju stočne hrane
          o 5 fabrika za
proizvodnju i preradu duvana.