Industrija u Vojvodini sa više značajnih proizvoda u velikoj meri
učestvuje u srpskoj proizvodnji (prema podacima iz 1997. godine): cigla
61,1%, falcovani crep 95,6%, šećer 93,9%, portland cement 49,6%, sveže
svinjsko meso 69,4%, sveže živinsko meso 97,4%, sve vrste kobasičarskih
proizvoda 73,2%, trajne mesne konzerve 86,2%, pšenično brašno 67,2%,
kukuruzno brašno 98,6%, brašno za stočnu hranu 73,5%, zidne keramičke
pločice 100%, podne keramičke pločice 66,7%, ravno staklo 100,0%, razne
krmne smeše 66,6%, pivo 50,8%, sirova kafa 98,6%, prirodni gas iz
naftnih i gasnih ležišta 100,0%, sredstva za pranje kose 88,5%, jestivo
ulje 87,6%, smrznuto, sterilisano i pasterizovano povrće 66,2%.

Mogućnosti vojvođanske industrije znatno su veće, jer se bazira na
prirodnim bogatstvima, razvijenoj infrastrukturi, dobro obučenim
kadrovima, kao i znatnoj primeni naučnih dostignuća, posebno
poljoprivrednih nauka. Zastoj koji je nastao posledica je nedostatka
kapitala, gubitka trzišta zbog sankcija Saveta bezbednosti Ujedinjenih
nacija, kao i tranzicije i dezintegracije SFRJ.

Zaključno sa 1990. godinom fizički obim industrijske proizvodnje (baza
1955 = 100) veći je 9,5 puta, povećan je kvalitet i asortiman
proizvodnje. U periodu 1991-1993. drastično je smanjena industrijska
proizvodnja i svedena je u proseku na samo 37% ostvarene u 1990.
godini. Od 32 grane manju proizvodnju od 20% u odnosu na 1990. imalo je
11 grana, ispod 40% 9 grana, ispod 60% 10 grana, proizvodnju veću od
60% imala je 1, a samo u 1 grani proizvodnja je bila preko 100% veća no
u 1990. godini. Krajem 1997. godine u 13 privrednih grana proizvodnja
je ispod jedne trećine proizvodnje u 1990. godini, u osam ispod
polovine, u četiri ispod dve trećine i u sedam preko dve trećine
proizvodnje postignute u 1990. godini. Potencijali prerade metala i
elektroindustrija, zatim proizvodnje tekstila, kože i gume, kao i
prerada drveta i ostala industrija slabo su iskorišćeni. Znatno je
poremećena struktura industrijske proizvodnje, uz relativno skroman
oporavak.

Energetski kompleks

U ukupnoj industrijskoj proizvodnji AP Vojvodine ovaj kompleks
učestvuje sa 10,01%, pri čemu se na proizvodnju nafte, gasa, električne
energije i pare odnosi 3,90%, a na proizvodnju derivata nafte 6,10%.
Proizvodnja nafte, gasa i prerade derivata nafte – motorna i
industrijska goriva, ulja i drugi proizvodi na bazi nafte, objedinjeni
su u javnom preduzecu NIS – Naftna industrija Srbije sa sedištem u
Novom Sadu. Pored preduzeća iz oblasti proizvodnje nafte i gasa,
prometa i inženjeringa koja su u sastavu NIS-a Novi Sad, na području
Vojvodine locirane su i dve rafinerije nafte u Pančevu i Novom Sadu.

Hemijski kompleks

Učešće hemijskog kompleksa u ukupnoj industriji Pokrajine iznosi 30,94%
pri čemu je najviše zastupljena proizvodnja baznih hemijskih proizvoda,
22,14%, i prerada hemijskih proizvoda, 7,78%.

Jedan broj proizvodača u baznoj hemiji po veličini se ubraja među
najveće proizvođače u Evropi i svetu, a najznačajniji su: HIP
„Petrohemija“ Pančevo, metanolsko-sirćetni kompleks Kikinda, „HIPOL“
Odžaci, fabrika kaučuka u Elemiru, četiri fabrike mineralnih đubriva i
zaštitnih sredstava, HINS Novi Sad.

Prerađivački kompleks hemije najrazvijeniji je u oblasti proizvodnje
lekova i farmaceutskih sirovina. Najznačajniji proizvođači u ovoj
grupaciji su: Koncern „Hemofarm“ Vršac, koji čini matična kuća u Vršcu
i 17 preduzeća od kojih devet na podrucju Jugoslavije i osam u
inostranstvu, i „Jugoremedija“ Zrenjanin.

Proizvodnja sredstava za pranje i kozmetiku ima veoma dugu tradiciju;
veći proizvođači su: „Albus“ Novi Sad, „Luksol“ Zrenjanin, „Hemik“
Kikinda.

Proizvodnja plastičnih masa predstavlja najpropulzivniji sektor
prerađivačke hemije, a najznačajniji proizvođači su: „Uca“ Vršac,
„Plastika“ Žitište, „Banatplast“ Plandište.

U proizvodnji premaznih sredstava, boja i lakova najveći proizvođač je
„Hempro“ Šid.

Prerada kaučuka se kao deo hemijskog kompleksa razvijala u pravcu
proizvodnje traktorske pneumatike i proizvodnje gumeno-tehničke robe.
Najznačajniji kapaciteti u ovoj oblasti su: „Ruma-guma“ Ruma, „Guma
plastika“ Inđija, „Gumins“ Novi Sad.

Nemetali

Proizvodnja i prerada nemetala učestvuje u ukupnoj industrijskoj
proizvodnji sa 2,09%, a najznačajniji kapaciteti su Industrija stakla
Pančevo i „Termika“ Zrenjanin.

Metalski kompleks

Obuhvata osam grana iz oblasti industrije prerade metala, a u ukupnoj
industrijskoj proizvodnji učestvuje sa 12,41%.

Najznačajniji predstavnici ove industrije u oblasti alatnih mašina su:
„LŽT“ Kikinda, „Potisje“ Ada, „Majevica“ Bačka Palanka, „Pobeda“ Novi
Sad, „Minel“ Zrenjanin i „Metalprogres“ Zrenjanin. U oblasti
električnih mašina i kablova najznačajniji predstavnici su „Sever“
Subotica, „Novkabel“ Novi Sad i „Elkon“ Beočin. Na sektoru
poljoprivredne mehanizacije (linije za šećernu repu) najznačajniji
predstavnici su „Inex Lifam“ Stara Pazova i „Majevica“ Bačka Palanka. U
proizvodnji opreme za navodnjavanje najznačajniji proizvođači su
„Sever“ Subotica, „Fadip“ Bečej, „Rumaplast“ Ruma. U proizvodnji opreme
za pripremu zemljišta (sejačice i za zaštitu bilja) značajni
proizvođači su „Majevica“ Bačka Palanka, „Poljostroj“ Odžaci, „FOP“
Novi Bečej.

Vojvodina ima sedam brodogradilišta. U proizvodnji šinskih vozila
najznačajniji proizvođači su „Bratstvo“ Subotica i „Šinvoz“ Zrenjanin.
Razvijena je i industrija gradevinske bravarije i armature, gde se po
veličini ističu „Bane Sekulić“ Sombor i „Istra“ Kula, dok su to u
preradi žice „Milan Vidak“ Futog i „Arma“ Bač.

Tekstilni i kožarsko-prerađivački kompleks

Obuhvata četiri grane i učestvuje u ukupnoj industrijskoj proizvodnji
sa 7,95%. Razvijena je industrija prediva, tkanina i podnih obloga.
Najveći proizvođači su: „Sintelon“ Bačka Palanka, „Proleter“ Zrenjanin
i Industrija štofa Kula. Takođe je razvijena proizvodnja gotovih
tekstilnih proizvoda i galanterije, a tu su najznačajnija preduzeća
„Novitet“ Novi Sad, „Železničar „Subotica, „Planteks“ Plandište i
„Sloga“ Zrenjanin.

Među proizvođačima kože i krzna po značaju se ističu: fabrika kože
„Ruma“, „Eterna“ Kula, „Toza“ Zrenjanin, Industrija krzna Indija i dr.

Industrija obuće i galanterije je veoma razvijena, a po veličini
proizvodnje među prvima su: „Fruška Gora“ Ruma, „Boreli“ Sombor,
„Merkur“ Bačka Palanka, „Solid“ Subotica i „Ukus“ Kovačica.

Građevinarstvo i industrija građevinskog materijala

Ovaj kompleks je veoma razvijen u Pokrajini. Najznačajniji proizvođači
u industriji građevinskog materijala su: „Beočinska fabrika cementa“
Beočin, „Toza Marković“ Kikinda, „Polet“ Novi Bečej i „Potisje“
Kanjiža. U građevinarstvu nosioci ove aktivnosti su „Neimar“ Novi Sad,
„Integral“ Subotica i „Budućnost“ Novi Sad.

Proizvodnja papira

U ukupnoj industrijskoj proizvodnji učestvuje sa 2,13%, a najznačajniji
kapaciteti su „Matroz“ Sremska Mitrovica i „Lepenka“ Novi Kneževac.

Grafička industrija

U ukupnoj industriji učestvuje sa 0,72% i njen razvoj je usmeren na
štampanje materijala i proizvodnju ambalaže za sve grane industrije, a
posebno za prehrambeni sektor.

Šumarstvo, industrija prerade drveta, celuloze i papira

Šumske površine, merene 1996. godine, u AP Vojvodini iznose 142.419
hektara i u ukupnom društvenom proizvodu učestvuju sa 0,3%. Obuhvataju
tri šumska gazdinstva, i to: Šumsko gazdinstvo „Sremska Mitrovica“
Sremska Mitrovica, Šumsko gazdinstvo „Banat“ Pančevo i Šumsko
gazdinstvo „Sombor“ Sombor, koji posluju u sastavu „Srbijašume“ Beograd.

Industrija prerade drveta, celuloze i papira obuhvata tri grane i
učestvuje u industrijskoj proizvodnji sa 5,03%.

Najznačajniji proizvođači prerade drveta su proizvođači nameštaja:
„Žarko Zrenjanin“ Zrenjanin, „Budućnost“ Subotica, „8. oktobar“ Bečej,
„Umetnost“ Bačka Topola, „Srem“ Inđija i „1. Novembar“ Sremska
Mitrovica. Veoma dugu tradiciju u proizvodnji imaju i proizvođači
građevinske stolarije i parketa i lesonit i šper ploča.

U proizvodnji i preradi papira najveći proizvođač je FCP „Matroz“
Sremska Mitrovica i Fabrika lepenke i ambalaže „Lepenka“ Novi Kneževac.